31ژانویه 2022 - چگونه به بزرگسالان جوان مبتلا به دیابت در مورد بیماریشان می توانید کمک کنید؟ محققان معتقدند بهترین کار این است که آنها را مجبور نکنید در مورد دیابت خود صحبت کنند.

البته، نکات ظریف‌تری وجود دارد، اما دکتر جنیفر ریموند، رئیس بخش غدد درون ریز، دیابت و متابولیسم، در بیمارستان کودکان لس آنجلس دریافته است که پزشکان می‌توانند به نوجوانان و بزرگسالان جوان کمک کنند تا سلامت خود را بهبود بخشند. این کار را می توانید با اجازه دادن به بیماران برای هدایت مکالمه، به خصوص زمانی که این مکالمه در مورد دیابت آنها نیست، انجام دهید. این مدل بر پزشکان نیز تأثیر می گذارد زیرا آنها می گویند مراقبت بیمار محور استرس و فرسودگی شغلی آنها را کاهش می دهد. صندوق خیریه ی هلمزلی به بیمارستان کودکان لس آنجلس 1.9 میلیون دلار برای حمایت از گسترش مدل منحصر به فرد دکتر ریموند از مراقبت بیمار محور در سراسر آمریکا، به منظور بهبود نتایج برای جوانان مبتلا به دیابت نوع 1 اهدا کرده است.

بزرگسالان جوان بیشترین مشکل را در مراجعات سالانه به پزشکان به میزان توصیه شده ی انجمن دیابت آمریکا، دارند. این موضوع قابل درک است، آنها مرحله ی پرمشغله و پرفراز و نشیبی از زندگی را در مدرسه، کار، و فعالیت های اجتماعی و فوق برنامه می گذرانند.

اما مشغله ی آنها بیشتر از یک فرد معمولی و سالم است. مدیریت یک بیماری مزمن مانند دیابت می تواند برای بزرگسالان جوان همه جانبه باشد. به ویژه این می تواند احساس شکست و ناتوانی در بیمار ایجاد کند، اگر دائماً به او گفته شود که در مورد اهداف قند خون، رفتارها و به طور کلی سلامتی خود به اندازه کافی کوشا نیست. دکتر ریموند این ایده را آزمایش کرد که بهترین راه برای ترغیب بیماران برای مراجعات سالانه، توانمندسازی آنها برای اخذ تصمیم توسط خودشان است. این راه با اجازه دادن به آنها برای تصمیم گیری در مورد نحوه انجام قرار ملاقات شروع می شود، به عنوان بخشی از برداشت دکتر ریموند در مورد مراقبت بیمار محور.

مدتها قبل از اینکه جلسات مجازی به بخش منظمی از زندگی روزمره تبدیل شود، دکتر ریموند شروع به تحقیق در مورد استفاده از قرار ملاقات از راه دور برای نوجوانان و جوانان مبتلا به دیابت کرد. او و همکارانش راه‌های جدید و مبتکرانه‌ای را برای ارائه ی خدمات بهتر به بیماران در این گروه سنی ارائه کرده‌اند. پرفسور الیزابت پیاتاک، کاردرمانگر و متخصص مراقبت و آموزش دیابت با سابقه تحقیقات مداخله ای بیمار محور، و دکتر جسوس دیاز، کاردرمانگر با تخصص در مصاحبه ی انگیزشی، همکاران پژوهشی از بخش علم کار و کاردرمانی درUSC Chan ، به عنوان متخصصین مراقبتهای بیمار محور، به دکتر ریموند کمک خواهند کرد تا یک بسته ابزار بیمار محور را در سراسر کشور عرضه کند.

دکتر ریموند می گوید: ما فهرستی از موضوعات بحث را به بیماران می دهیم. آنها می توانند تصمیم بگیرند که کدام مسائل برایشان مهم است و اگر آنها نمی خواهند در مورد سطحA1C یا قند خون خود صحبت کنند، ما آنها را مجبور نمی کنیم. ممکن است یک بیمار بخواهد در مورد اینکه مدرسه برای او چگونه پیش می رود، یا اینکه چگونه دیابت خود را با کارفرمایان یا اساتید خود در میان بگذارد، صحبت کند. اینها بخشهای بزرگی از تجربیات روزمره ی آنهاست. بقیه زندگی آنها بسیار بیشتر از دوز انسولین بر دیابت آنها تأثیر می گذارد.

مراقبت بیمار محور تماماً با احترام و همدلی است. تصدیق می کند که مراقبت از دیابت، یک تلاش مشترک است که از طریق مشارکت بین بیمار و پزشک انجام می شود. به جای اینکه به نوجوانان و بزرگسالان جوان گفته شود چه کار کنند، به آنها اجازه داده می شود که خود گفتگو را با پزشکشان هدایت کنند. این یک مکالمه دو طرفه به جای یک طرفه است. در نهایت، مراقبت بیمار محور، به معنای پذیرش این است که زندگی یک بیمار از چیزهایی، بسیار بیشتر از دیابت او تشکیل شده است.

دکتر ریموند می‌گوید: من فقط سعی می‌کنم با احترام زیادی برای بیمارانم در قرار ملاقات حاضر شوم. من معمولاً موضوعاتی را در ذهن دارم، اما به آنها اجازه می‌دهم مکالمه را رهبری کنند. من می‌خواهم زبان و رفتارم بگوید: من اینجا هستم تا به شما در اهدافی که برای سلامتی‌تان دارید، به روشی بدون قضاوت، کمک کنم.

شاید تعجب آور نباشد که نوجوانان و جوانان به این رویکرد به خوبی پاسخ می دهند. آنها احساس می کنند شنیده می شوند و مورد حمایت قرار می گیرند، و این موضوع با نتایج قند خون و سایر اهداف سلامتی آنها تایید می شود. دکتر ریموند می‌گوید: یک بیمار از این مطالعه داشتم که با مشکلاتی در مدرسه واقعاً دوران سختی داشت. ما با هم درباره یک طرح صحبت کردیم و از او پرسیدم که چگونه می توانم از او در این طرح حمایت کنم. او اخیراً  به من مراجعه کرده بود و سطحA1C او به طور قابل توجهی بهبود یافته بود. ما حتی در موردA1C او صحبت نکرده بودیم.

اگر فکر می کنید که تغییر در شیوه ی ویزیت بیماران نمی تواند به طور کامل مسئول تغییر نتایج آنها در جهت درست باشد، حق با شماست. اما این را در نظر بگیرید: وقتی با بیماران طوری رفتار می‌شود که بتوان تصمیم‌های بزرگ در مورد مراقبت از خودشان و زندگی خودشان را به آنها واگذار کرد، می‌توان به آن‌ها قدرت داد تا از سلامت روان، استرس و اهداف خود مراقبت کنند.

نتایجی مانند اینها به تنهایی، اثربخشی مراقبت بیمار محور را نشان می دهد، اما این مدل نتیجه مهم دیگری هم داشته است. پزشکان در گزارش مطالعات دکتر ریموند، احساس سطوح پایین تری از فرسودگی شغلی را بیان کردند. او می گوید این ممکن است به این دلیل باشد که آنها به جای اینکه احساس کنند در کمک به این گروه از بیماران ناتوان هستند، با بیماران خود شراکتی را می سازند که کارگشا است. دکتر ریموند می گوید: به عنوان پزشک که تنها برای مدت کمی از زندگی واقعی بیمار با او در ارتباط هستیم، باید اذعان کنیم که نمی توانیم کاملاً مسئول سلامت و رفاه آنها باشیم. اگر در عوض آنها را تحت مراقبت خود قرار دهیم و به عنوان تسهیل کننده، همکار و حامی عمل کنیم، در واقع قدرت بیشتری برای کمک به آنها خواهیم داشت.

اکنون، حمایت موسسه خیریه هلمزلی به دکتر ریموند این امکان را داده است که نه تنها این مطالعات را ادامه دهد، بلکه این روش را در سطح ملی راه اندازی کند. گروه دکتر ریموند با پزشکان در چندین ایالت همکاری و واقعاً با آنها در روند حرکت به سمت مراقبت بیمار محور کار خواهند کرد.

این روش نیاز به همدلی با پزشکان نیز دارد. او توضیح می دهد که انجام این انتقال همیشه برای پزشکان آسان نیست. پس از سال‌ها ارائه ی مراقبت‌های پزشکی به روشی خاص، پزشکان، پرستاران و سایر اعضای تیم، ممکن است احساس آسیب‌پذیری کنند که به آنها گفته می‌شود موضوعات خاص درمانی را بهتر است بیان نکنید. دکتر ریموند می گوید: ما از قدمهای کوچک شروع می کنیم. ما در هر قدم یک چیز را تغییر می دهیم. برای مثال خوب است که بگوییم، "هدف این هفته فقط این است که از بیماران بپرسیم در مورد چه چیزی می خواهند، صحبت کنند."

در کلینیک، مطالعات کمی می تواند یک احساس برد-برد ایجاد کند، اما دکتر ریموند می گوید: این مطالعات در حال شکل گیری هستند. داده های اولیه ی او بهبود قابل توجهی را در بیماران و پزشکان نشان می دهد، اگرچه او توضیح می دهد که این بهترین بخش کار نیست.

او می گوید: «این ممکن است عجیب به نظر برسد، اما من چندان روی داده ها متمرکز نیستم. خیلی خوب است که می توانیم این یافته ها را منتشر کنیم، اما من بیمارانی را دیده ام که زندگی خود را تغییر داده اند. من می بینم که پزشکان احساس می کنند که دوباره در حال خلق تفاوت واقعی هستند. این چیزی است که من بیشتر به آن اهمیت می دهم.»

دکتر ریموند کلمه مراقبت را ملایم بیان می کند، اشتیاق و عشق دکتر ریموند در کار او جاری می شود و او را در نتایج مثبت و روابطی که با بیمارانش ایجاد می کند، یاری می دهد.

او می‌گوید: «ما پزشک هستیم، بله، اما چیزی که این نوجوانان و بزرگسالان جوان واقعاً به آن نیاز دارند این نیست که شخص دیگری به آنها بگوید چه کاری و چگونه آن را انجام دهند. آنها اغلب فقط به یک نفر در کنار خود نیاز دارند، کسی که قرار است با آنها همکاری کند و مسیر را برای آنها تسهیل نماید.

منبع:

https://www.newswise.com/articles/for-young-adults-with-diabetes-a-dose-of-empathy-is-as-important-as-insulin